Pasen
Door: Winnie
Blijf op de hoogte en volg Winnie
18 April 2006 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal,
Na 2 weken eindelijk weer een berichtje uit Suriname! Afgelopen weken is er weer genoeg gebeurd dus heb weer heel wat te vertellen.
Zo heb ik de kwattaweg tijdelijk vaarwel gezegd en ben ik verhuist naar een ander onderkomen. Mijn andere huisgenoot kon voor 5 weken op een huis passen van een vrouw die voor werkzaamheden een tijd in het binnenland verbleef. Aangezien hij het gezelliger vond dat ik meeging zijn we met z’n tweeën tijdelijk in dat huis getrokken, de 12 vrouwen aan de kwattaweg achterlatend. De huur aan de kwatta heb ik wel aangehouden en nu heb ik dus twee huizen waar ik kan verblijven. Afgelopen week zijn er dus 3 vrouwen vertrokken. Eentje was al eerder vertrokken en afgelopen woensdag zouden Joyce en Els richting Nederland vertrekken. Na dinsdagavond een groot afscheidsfeest te hebben gehouden gingen ze woensdag richting vliegveld Zanderij. Omdat het vliegveld een uur vertraging had besloten ze ook een uur later naar Zanderij te vertrekken. Bij Zanderij aangekomen bleek dat ze gewoon op de gewone tijd hadden moeten inchecken en dat ze daarvoor nu veel te laat waren en hun plaatsen al waren weggeven!! Oeps foutje! Gelukkig is het met een sisser afgelopen en konden ze kosteloos hun ticket wijzigen en vertrokken ze 2 dagen later... Hierdoor hadden ze wel tijd mijn fiets te pimpen in Parbo-style (zie foto) Het wordt dus rustiger aan de kwatta en volgende week vertrekken er weer 2 vrouwen. Wel komt er de komende weken veel bezoek langs van een aantal stagiaires. Veel ouders en een aantal vriendinnen komen langs om te kijken hoe het hier in Suriname aan toe gaat.
De afgelopen 2 weken ben ik ook goed bezig geweest met mijn stage. Mijn stagebegeleider was voor twee weken naar Nederland vertrokken en heeft mij in die periode de tijd te geven met veel mensen uit de voetbalwereld te praten zodat ik een duidelijk beeld zou krijgen van de huidige situatie van het Surinaams voetbal. De eerste gesprekken verliepen erg leuk en ze waren ook enthousiast over mijn onderzoeken alhoewel ze ook kanttekeningen plaatsten, zeker met betrekking tot de behulpzaamheid van de Surinaamse voetbalbond (SVB). Daarom dus ook een gesprek gehad met het bestuur van de SVB. Dit gesprek verliep iets minder goed en ze gaven aan op dit moment absoluut niet de organisatie van een profleague of een voetbalschool aan te kunnen. Wat al eerder door meerdere mensen werd verteld, dat de SVB absoluut niet geschikt is, werd tijdens dit gesprek weer even bevestigd. Wel jammer omdat ik hoopte dat de SVB ook enthousiast zou zijn om het voetbal naar een hoger niveau te tillen. Helaas konden ze mijn enthousiasme niet delen. In het begin baalde ik hier goed van maar heb nu alles op een rijtje gezet en zie gelukkig nog steeds mogelijkheden voor mijn onderzoek. Mijn stagebegeleider is nu ook weer terug uit Nederland en ik wacht op een gesprek met hem zodat ik met hem kan overleggen hoe ik het nu verder ga aanpakken.
Afgelopen weekend was het dus Pasen en dat vieren ze hier ook uitgebreid met veel vrije dagen! Daarom hadden we besloten een Pick-up truck te huren en een beetje rond te scheuren in de omgeving van Paramaribo. Eerst zijn we richting de Atlantische Oceaan gereden maar daar aangekomen bleek het eb te zijn en de zee erg ver van ons vandaan. Daarna zijn we het binnenland ingetrokken waar geen asfalt wegen en alleen maar bauxietwegen zijn. Dit is een soort rode gravel waarvan de wegen zijn gemaakt inclusief veel hobbels en gaten in de weg. Hier zijn ook mooie zandvlaktes waar we de Jeep op de proef konden stellen. Ondanks ik mijn hart soms vasthield als er een vrouw achter het stuur zat was het erg stoer allemaal. Zelfs het links rijden ging bijna vlekkeloos!
Palmzondag organiseerde 2 studenten bij Hotel Krasnapolsky een Paasbrunch. Geheel met gospelkoor en heerlijk eten heb ik toch nog iets van het paasfeest meegekregen. Aangezien nog veel mensen brak in hun mandje lagen zat ik heel romantisch samen met Ellen te genieten van deze brunch en de paasliederen.
Aangezien Suriname geen bioscoop kent maar ze toch de Surinaamse film de Bolletjes Blues willen vertonen heeft Cafe Broki zijn eigen bioscoop gemaakt. Dit op een terras aan de surinamerivier waar de film werd vertoont in de buitenlucht. Erg mooie entourage wat de film mooier maakt dan wat ie werkelijk is. Toch wil ik hem nomineren als tip van de week. Ik hoorde dat ie ook in Nederland draait dus als je de kans krijgt moet je hem echt zien!
Gister nog een heerlijk dagje gehad en lekker aan het zwembad gelegen en vandaag weer begonnen met een weekje stage. Ook nog een paar daagjes trainen en hoop dan zaterdag mijn debuut te maken! Onderaan staan nog een paar foto’s en ik zal jullie snel weer wat schrijven!
Doeidoei
Ps vanaf deze week op veler verzoek een aparte collumn:
De kwattavrouw van de week: Evelien Hoeksema
Evelien is een van de 12 nog overgebleven kwattavrouwen. Zij is de enige die nog witter is dan ik. Maar omdat haar vriendje morgen aankomt wilde ze daar verandering in brengen. Na een dagje aan het zwembad liggen zonder zonnebrand te gebruiken zit ze nu naast me als een rooie kreeft. Zoals Bianca mooi verwoorde: “Met rood haar sproeten en geen pigment is het vrij lastig enige kleur te krijgen....” We hopen nu dat ze ervan geleerd heeft en berust in het feit dat ze nooit enige kans maakt op een neger te worden, hooguit om een negertje te produceren.... Maar ja haar vriend komt morgen en hij is ongeveer net zo wit als zijzelf waarschijnlijk gaat ze wel met een wit bolletje in haar buik terug naar het pitoreske Slochteren. Word dit coke of wordt dit een kleine Hoeksema...??? De tijd zal het leren.
Na 2 weken eindelijk weer een berichtje uit Suriname! Afgelopen weken is er weer genoeg gebeurd dus heb weer heel wat te vertellen.
Zo heb ik de kwattaweg tijdelijk vaarwel gezegd en ben ik verhuist naar een ander onderkomen. Mijn andere huisgenoot kon voor 5 weken op een huis passen van een vrouw die voor werkzaamheden een tijd in het binnenland verbleef. Aangezien hij het gezelliger vond dat ik meeging zijn we met z’n tweeën tijdelijk in dat huis getrokken, de 12 vrouwen aan de kwattaweg achterlatend. De huur aan de kwatta heb ik wel aangehouden en nu heb ik dus twee huizen waar ik kan verblijven. Afgelopen week zijn er dus 3 vrouwen vertrokken. Eentje was al eerder vertrokken en afgelopen woensdag zouden Joyce en Els richting Nederland vertrekken. Na dinsdagavond een groot afscheidsfeest te hebben gehouden gingen ze woensdag richting vliegveld Zanderij. Omdat het vliegveld een uur vertraging had besloten ze ook een uur later naar Zanderij te vertrekken. Bij Zanderij aangekomen bleek dat ze gewoon op de gewone tijd hadden moeten inchecken en dat ze daarvoor nu veel te laat waren en hun plaatsen al waren weggeven!! Oeps foutje! Gelukkig is het met een sisser afgelopen en konden ze kosteloos hun ticket wijzigen en vertrokken ze 2 dagen later... Hierdoor hadden ze wel tijd mijn fiets te pimpen in Parbo-style (zie foto) Het wordt dus rustiger aan de kwatta en volgende week vertrekken er weer 2 vrouwen. Wel komt er de komende weken veel bezoek langs van een aantal stagiaires. Veel ouders en een aantal vriendinnen komen langs om te kijken hoe het hier in Suriname aan toe gaat.
De afgelopen 2 weken ben ik ook goed bezig geweest met mijn stage. Mijn stagebegeleider was voor twee weken naar Nederland vertrokken en heeft mij in die periode de tijd te geven met veel mensen uit de voetbalwereld te praten zodat ik een duidelijk beeld zou krijgen van de huidige situatie van het Surinaams voetbal. De eerste gesprekken verliepen erg leuk en ze waren ook enthousiast over mijn onderzoeken alhoewel ze ook kanttekeningen plaatsten, zeker met betrekking tot de behulpzaamheid van de Surinaamse voetbalbond (SVB). Daarom dus ook een gesprek gehad met het bestuur van de SVB. Dit gesprek verliep iets minder goed en ze gaven aan op dit moment absoluut niet de organisatie van een profleague of een voetbalschool aan te kunnen. Wat al eerder door meerdere mensen werd verteld, dat de SVB absoluut niet geschikt is, werd tijdens dit gesprek weer even bevestigd. Wel jammer omdat ik hoopte dat de SVB ook enthousiast zou zijn om het voetbal naar een hoger niveau te tillen. Helaas konden ze mijn enthousiasme niet delen. In het begin baalde ik hier goed van maar heb nu alles op een rijtje gezet en zie gelukkig nog steeds mogelijkheden voor mijn onderzoek. Mijn stagebegeleider is nu ook weer terug uit Nederland en ik wacht op een gesprek met hem zodat ik met hem kan overleggen hoe ik het nu verder ga aanpakken.
Afgelopen weekend was het dus Pasen en dat vieren ze hier ook uitgebreid met veel vrije dagen! Daarom hadden we besloten een Pick-up truck te huren en een beetje rond te scheuren in de omgeving van Paramaribo. Eerst zijn we richting de Atlantische Oceaan gereden maar daar aangekomen bleek het eb te zijn en de zee erg ver van ons vandaan. Daarna zijn we het binnenland ingetrokken waar geen asfalt wegen en alleen maar bauxietwegen zijn. Dit is een soort rode gravel waarvan de wegen zijn gemaakt inclusief veel hobbels en gaten in de weg. Hier zijn ook mooie zandvlaktes waar we de Jeep op de proef konden stellen. Ondanks ik mijn hart soms vasthield als er een vrouw achter het stuur zat was het erg stoer allemaal. Zelfs het links rijden ging bijna vlekkeloos!
Palmzondag organiseerde 2 studenten bij Hotel Krasnapolsky een Paasbrunch. Geheel met gospelkoor en heerlijk eten heb ik toch nog iets van het paasfeest meegekregen. Aangezien nog veel mensen brak in hun mandje lagen zat ik heel romantisch samen met Ellen te genieten van deze brunch en de paasliederen.
Aangezien Suriname geen bioscoop kent maar ze toch de Surinaamse film de Bolletjes Blues willen vertonen heeft Cafe Broki zijn eigen bioscoop gemaakt. Dit op een terras aan de surinamerivier waar de film werd vertoont in de buitenlucht. Erg mooie entourage wat de film mooier maakt dan wat ie werkelijk is. Toch wil ik hem nomineren als tip van de week. Ik hoorde dat ie ook in Nederland draait dus als je de kans krijgt moet je hem echt zien!
Gister nog een heerlijk dagje gehad en lekker aan het zwembad gelegen en vandaag weer begonnen met een weekje stage. Ook nog een paar daagjes trainen en hoop dan zaterdag mijn debuut te maken! Onderaan staan nog een paar foto’s en ik zal jullie snel weer wat schrijven!
Doeidoei
Ps vanaf deze week op veler verzoek een aparte collumn:
De kwattavrouw van de week: Evelien Hoeksema
Evelien is een van de 12 nog overgebleven kwattavrouwen. Zij is de enige die nog witter is dan ik. Maar omdat haar vriendje morgen aankomt wilde ze daar verandering in brengen. Na een dagje aan het zwembad liggen zonder zonnebrand te gebruiken zit ze nu naast me als een rooie kreeft. Zoals Bianca mooi verwoorde: “Met rood haar sproeten en geen pigment is het vrij lastig enige kleur te krijgen....” We hopen nu dat ze ervan geleerd heeft en berust in het feit dat ze nooit enige kans maakt op een neger te worden, hooguit om een negertje te produceren.... Maar ja haar vriend komt morgen en hij is ongeveer net zo wit als zijzelf waarschijnlijk gaat ze wel met een wit bolletje in haar buik terug naar het pitoreske Slochteren. Word dit coke of wordt dit een kleine Hoeksema...??? De tijd zal het leren.
-
18 April 2006 - 18:20
Wilmar:
Hoi Winnie,
Het klinkt allemaal erg leuk, ik ga boeken!
groetjes Wilmar -
18 April 2006 - 18:41
Kees:
Hoi Win
gaat goed daar in Suriname, misschien moet je eerst wat schuiven richting die bobo's, dan draaien ze vast wel bij. Gelukkig hoef je nog niet stilletjes op je kamer te zitten omdat je niks te doen hebt. Jill en Tess missen je erg en verhuegen zich nu al op Spanje met de familie. p.s. heb je de golfclubs al een keer gebruikt of is er alleen maar jungle daar ? Groet van kees en family -
19 April 2006 - 10:28
Maarten:
Volgens mij is de reden dat je bent weg gegaan uit de kwattaweg omdat je vrouwen niet meer aan kon.
Maar in ieder geval WAT EEN GEWELDIGE COLUMN
groetjes maarten uit paramaribo -
19 April 2006 - 12:05
Petra:
Je waagt het niet.... -
19 April 2006 - 15:01
Jorrit:
Met rood haar een sproetjes kun je best een beetje bruin worden. De aanhouder wint zeg ik maar altijd!!(of voor jou; Winnie waagt Winnie wint) -
19 April 2006 - 17:41
Estra:
Hey Win,
Wat een leuke verhalen weer, jij kan goed schrijven! Zo te lezen geniet je er goed van, houden zo. We missen je wel hoor en je bent nog niet eens op de helft! Nou ja, we zetten door..
Liefs van ons 3-en -
20 April 2006 - 18:47
Joycie:
Hey Winnie,
Ben je nog een beetje blij met je Parbofiets???
Leuk jullie verhalen te lezen. Baal echt ontzettend dat ik weer in NL ben, nog een maandje naar school en dan ben ik klaar. Dan kan ik wel weer komen, want dan zijn jullie er allemaal nog, gezellig!!!!!
Liefs je oud huisgenootje -
21 April 2006 - 07:50
Dirk B:
Wat hoorde ik Winnie..heb je "gescoord"? -
22 April 2006 - 08:52
Lusan:
Hey winnie ziet er allemaal goed uit daar!! Leuke verhalen hoor..Hier is alles prima, succes trouwens met je wedstrijd vandaag!! liefs -
23 April 2006 - 11:57
Koen:
he wiendert,
mooie ervaringen zo te lezen! geniet ervan man!
hier alles goed in leiden/ duiven.
(oh ja, nog gefeliciteerd met het puntje dat vitesse vorige week tegen de grote broer uit nijmegen in de laatste minuut mocht pakken....)
Spreek je, groeten -
23 April 2006 - 11:57
Koen:
he wiendert,
mooie ervaringen zo te lezen! geniet ervan man!
hier alles goed in leiden/ duiven.
(oh ja, nog gefeliciteerd met het puntje dat vitesse vorige week tegen de grote broer uit nijmegen in de laatste minuut mocht pakken....)
Spreek je, groeten -
24 April 2006 - 09:13
Els:
Heyy Winnie!
Hoe gaat het nou met je?? Bevalt het bij Jochem in het huis?
Je parbo fiets staat mooi op de foto hoor..issie uit uit elkaar gevallen?:)
Hier in Nederland gaat alles weer z'n gangetje!
Heel veel liefs uit Krommenie,haha!
XXXX Els -
24 April 2006 - 13:22
Jan T.:
Winnie,
Leuk hoor die vrouwen column.
Maar eh nog ff wat anders, is je prepaid kaartje voor je telefoon alweer op?
Ik probeer je te bellen, maar ik krijg een lange pieptoon. Het is toch: 005978784656 ??
Groeten uit London
Jan -
24 April 2006 - 13:47
Jan T.:
Winnie,
Leuk hoor die vrouwen column.
Maar eh nog ff wat anders, is je prepaid kaartje voor je telefoon alweer op?
Ik probeer je te bellen, maar ik krijg een lange pieptoon. Het is toch: 005978784656 ??
Groeten uit London
Jan -
24 April 2006 - 19:38
Winnie:
Jan, mijn nummer is: +597 8788637
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
